Λήψη κατακερματισμού SHA1

Το SHA1 (ασφαλής αλγόριθμος κατακερματισμού 1) είναι μια κρυπτογραφική λειτουργία κατακερματισμού που αναπτύχθηκε από την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών και δημοσιεύθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας το 1995. Η SHA1 δέχεται την είσοδο του αυθαίρετου μήκους και παράγει μια τιμή κατακερματισμού 160 bit (20-byte) γνωστή ως αποσπάστη μηνυμάτων. Αυτό το Digest συχνά αντιπροσωπεύεται ως 40 ψηφίων δεκαεξαδικός αριθμός.

Το Sha1 αναπτύχθηκε αρχικά ως μέρος της μεγαλύτερης οικογένειας SHA των αλγορίθμων και θεωρήθηκε ως βελτίωση σε μια προηγούμενη έκδοση, Sha-0. Η SHA1 βρήκε γρήγορα ευρεία χρήση σε διάφορους τομείς της τεχνολογίας της πληροφορίας και της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο. Χρησιμοποιήθηκε για την επαλήθευση της ακεραιότητας των αρχείων, των ψηφιακών υπογραφών, των πρωτοκόλλων ασφαλείας όπως το TLS/SSL και το SSH και τα συστήματα ελέγχου έκδοσης όπως το GIT.

Με την πάροδο του χρόνου, όμως, ανακαλύφθηκαν τρωτά σημεία στο SHA1. Το βασικό πρόβλημα ήταν η ευαισθησία του σε συγκρούσεις. Μια σύγκρουση συμβαίνει όταν δύο διαφορετικά μηνύματα εισόδου παράγουν το ίδιο κατακερματισμό. Αν και οι συγκρούσεις είναι θεωρητικά πάντα δυνατές για οποιαδήποτε λειτουργία κατακερματισμού, η αντίσταση σε αυτές είναι κρίσιμη για την ασφάλεια. Η εύρεση πρακτικών τρόπων για τη δημιουργία συγκρούσεων για το SHA1 έγινε ένα σοβαρό πρόβλημα.

Το 2017, μια ομάδα ερευνητών απέδειξε μια εφικτή επίθεση σύγκρουσης στο Sha1, γνωστή ως Shattered. Αυτό σήμαινε ότι οι επιτιθέμενοι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν δύο διαφορετικά αρχεία που δημιούργησαν το ίδιο hash SHA1, επιτρέποντάς τους να δημιουργήσουν ψηφιακές υπογραφές ή να χειρίζονται δεδομένα χωρίς να προκαλέσουν υποψίες.

Λόγω αυτών των τρωτών σημείων, το SHA1 έχει καταργηθεί και δεν συνιστάται για χρήση στις περισσότερες εφαρμογές που απαιτούν υψηλό βαθμό ασφάλειας. Συνιστάται να μεταναστεύσετε σε ισχυρότερες λειτουργίες κατακερματισμού όπως το SHA-256, το SHA-384 ή το SHA-512, οι οποίες αποτελούν μέρος της οικογένειας SHA-2 ή σε νεότερους αλγόριθμους όπως το SHA-3. Πολλοί οργανισμοί και προμηθευτές λογισμικού έχουν σταματήσει να υποστηρίζουν το SHA1 και τα σύγχρονα προγράμματα περιήγησης και λειτουργικά συστήματα προειδοποιούν τους χρήστες για την ανασφάλεια των ιστότοπων ή των εφαρμογών που χρησιμοποιούν το SHA1.